Het is alweer een paar jaar geleden, maar toen mijn man 40 jaar werd, heb ik hem verrast met een surpriseparty. Ieder jaar moet je natuurlijk vieren, maar bij kroonjaren, zoals 30, 40 en 50 jaar vind ik het extra leuk. Gewoon omdat het kan!

Verrassingsfeestje

Je wordt natuurlijk maar één keer 40, dus ik vond het een mooi moment voor een speciaal feestje! Maar dat klinkt makkelijker dan het is. Wat, hoe, waar? Zijn verjaardag viel op een zondag, maar een verrassingsfeestje op de dag zelf vind ik meestal niet zo’n succes. En op zondag sowieso niet, dan wil iedereen toch ook weer op tijd naar huis. De zaterdag ervoor leek me daarom een prima gelegenheid om hem te verrassen. De belangrijkste punten waren: waar het feestje zou plaatsvinden, van hoe laat tot hoe laat, en wie ik zou uitnodigen.

Tip: kijk bij ons stappenplan voor het organiseren van een verrassingsfeestje.

Uitnodigingen

Ik verstuurde eerst een uitnodiging per WhatsApp om te peilen of iedereen beschikbaar was. Natuurlijk hadden sommige mensen al andere verplichtingen, wat niet erg was. Maar gelukkig konden de meeste, en de belangrijkste mensen gewoon komen. Daarna stuurde ik een uitnodiging per post; dat blijft toch het leukste! Ik had een oude foto van Leo gepimpt; ik vond hem wel erg grappig!

Tip: zo organiseer je een 50ste verjaardag!

Verdere voorbereidingen

Een verrassingsfeest is eigenlijk een complot! Hoe zorgde ik ervoor dat Leo niet doorhad dat er een verrassingsfeest voor hem aankwam? Ik besloot mijn ouders te vragen of we het daar mochten vieren. Dan kon ik tegen Leo zeggen dat we zaterdagavond iets leuks gingen doen en dat de kinderen bij mijn ouders zouden logeren. Op het moment dat wij de kinderen thuis zouden brengen, zou het huis vol zitten met visite. Surprise!
Verder was het ideaal om het niet thuis te organiseren; want alle boodschappen kon ik daar al brengen, zelfs de taart! Mijn moeder en zus hebben die dag alles klaar gezet en dat maakte het wel heel luxe voor mij.

De taart voor zijn 40ste verjaardag

Verrassing

Zo gezegd, zo gedaan en Leo werd gelukkig niet achterdochtig. Ook niet toen ik in de auto de hele tijd zat te appen over dat we onderweg waren, dat we in de straat waren, en soortgelijke berichtjes.

Helemaal vlekkeloos ging het niet, want toen we aankwamen, zagen we duidelijk de auto’s van zijn broers staan. En als ik die al herken, dan herkent hij ze zeker! Aan zijn gezicht zag ik echter niets, dus ik zei ook niets. Het verstoppen was ook niet helemaal goed gegaan, dus door het voorraampje zag hij alle mensen al zitten. Lachend zei hij: ‘Wat doen al die mensen daar nou?!’ Duh haha. De verrassing bleef echter groot en het feestje was gezellig!

Mijn tips voor een surpriseparty