Vroeger telde ik echt de dagen af naar mijn verjaardag; ik keek er zo naar uit! Ik ben een week eerder jarig dan mijn moeder, en dat vertelde ik haar wel drie maanden lang… dat ik eerst jarig zou zijn. Mijn verlanglijstje met verjaardagscadeaus stelde ik met veel zorg samen. Ik had wel een beetje geluk: ik ben namelijk begin november jarig en de folders voor de feestdagen waren altijd precies op tijd binnen.
Verlanglijstje maken
De folders spitte ik goed door, en wat ik wilde hebben, knipte ik uit! Ik had een klein schrijfblokje, waar ik op ieder blaadje een cadeautje plakte, met mijn eigen tekst/omschrijving erbij. Ruim van tevoren sleepte ik het schrijfblokje overal mee naartoe en liet iedereen een blaadje eruit scheuren, zodat ik niet kon zien wie welk cadeau zou geven.
Als ik echt een bikkel was geweest, had ik natuurlijk niet in het blokje gekeken om te zien welke cadeaus eruit gescheurd waren.
Maar hallo, ik was een jaar of acht, dus natuurlijk keek ik in het boekje naar welke cadeaus eruit gescheurd waren. De grootste verrassing was dus niet ‘wat’ ik cadeau zou krijgen, maar van ‘wie’ ik het cadeau zou krijgen. Toch gebeurde het ieder jaar dat ik een cadeau dubbel kreeg. Helemaal niet erg; of ik hield beide geschenken, of ik ruilde één verjaardagscadeau. Ook een groot feest, want dan mocht ik zelf iets uitkiezen.
Slingers en taart
Op de dag zelf was de kamer natuurlijk versierd met slingers en aten we taart! Grappig, want ik hou helemaal niet zo van taart, maar bij een verjaardag hoort nu eenmaal taart. Het maakte niet uit of ik doordeweeks of in het weekend jarig was; ik vierde mijn verjaardag gewoon op de dag zelf. Niet echt een surprise party dus 🙂
Mijn oma kwam altijd de hele dag en de meeste visite kwam na schooltijd. Gezellig!
Aan het einde van de dag werden alle cadeaus op de grote tafel uitgestald en er werd een mooie foto van gemaakt om de buit van dit jaar te tonen. Ja, nu ik wat ouder ben, vier ik mijn verjaardag wel heel anders (hoe, dat vertel ik nog wel eens). Maar als ik mijn kinderen reikhalzend naar hun verjaardag zie uitkijken, dan komen die leuke herinneringen terug.
Sommige dingen blijven hetzelfde
Overigens is er eigenlijk niet eens zoveel veranderd; volgens mijn zoontjes is een verjaardag niet compleet zonder slingers, taart, cadeaus en visite. Overigens niet per se in dezelfde volgorde; sommige dingen veranderen nooit!
